ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ η 23+24 Ιουνίου για εμάς τα παιδιά, τότε που ήμασταν παιδιά, ήταν το πιο μεγάλο πανηγύρι του χρόνου διάβασε και θα καταλάβεις το γιατί. Μάθαινε Γιάννη μάθαινε
Στο γέρικο κεφάλι μου
ο ύπνος πριν με πάρει
εικόνες έρχονται παλιές
απ΄ το όμορφο Πλωμάρι
Πάλι εγίνηκα μικρή
κι έχω μάνα την Άννα,
σφιχτά απ’ το χέρι τη κρατώ
και στ όμορφο Πλωμάρι
τον κλείδωνα ετοιμάζουμε
στ Αγίου Γιαννιού τη χάρη
Στη βρύση πάει για νερό
η θεία μου η Σταμάτα
Στην αστράκια την έβαλε
εκεί δίπλα στη γλάστρα
ως που να έρθει το πρωί
και φύγουν όλα τα άστρα
σε δρόμους και σοκάκια
Προσάναμμα εβάλαμε
ξύλα και ροκανίδια
και σαν φουντώσει η φωτιά
τότε να δεις παιχνίδια
Ο μαχαλάς κατέβηκε
με γέλια και τραγούδια
μεσόκοπες γριές και νιες
κι όλα τα κοπελούδια
Φωτιές τώρα πηδάμε εδώ
στ αγίου Γιαννιού τη χάρη
κι όποια ειν’ καλορίζικη
Να και τα απομεσήμερο
τ’ Αγιού είναι η μέρα
στο μαχαλά κατέβασε
τον κλήδονα η μητέρα
Με γέλια και ξεφωνητά
γέμισε το σοκάκι
Με δίστιχα πικάντικα,
με δίστιχα ωραία
με δίστιχα ωραία
με δίστιχα αρμυρούτσικα
γελάει η παρέα
τον κλείδωνα ανοίγαμε
στ Αγιού Γιαννιού τη χάρη
τα χρόνια αυτά τ αξέχαστα
στο όμορφο Πλωμάρι
τον κλείδωνα ανοίγαμε
στ Αγιού Γιαννιού τη χάρη
τα χρόνια αυτά τ αξέχαστα
στο όμορφο Πλωμάρι
Τώρα εμείς ζούμε εδώ
σ’ αυτή τη πολιτεία
πού είναι τσιμεντούπολη
και σαν το πάγο κρύα
Από βραδύς είκοσι τρεις,
Ιούνης σαν μάς πάρει
εμείς θε να τιμήσουμε
τ’ Αγίου Γιαννιού τη χάρη
Παραμονή κι απόβραδο
είκοσι τρεις Ιούνη
στη θάλασσα θα φτάσουμε
οι Πλωμαρίτες ούλοι
Όλο το Πλωμαρίτικο ασκέρι
θα είναι κάτω
θα είναι κάτω
Το κλήδονα θα πάρουμε
να πάμε στ ακρογιάλι
κι εκεί θα τον ανοίξουμε
αναπολώντας πάλι …
το όμορφο Πλωμάρι μας
εμείς δεν το ξεχνούμε,
τις ρίζες και τα έθιμα,
ποτέ δε λησμονούμε
Εικόνες όμορφες θωρώ
κι ο ύπνος σαν με πάρει
τότε και πάλι θα βρεθώ
παιδούλα στο Πλωμάρι
παιδούλα στο Πλωμάρι
Ρηνούλα
Σ αυτούς τους δρόμους σ αυτές τις γειτονιές τότες ανάβαμε τις φωτιές Γιάννη μου. Κάπου εδώ ήταν και το πατρικό μου σπίτι
Ακου και ένα πολύ ωραίο τραγούδι για το πως παίζανε τα παιδιά τότε...
Μάθενε Γιάννη μου μάθαινε!!!
Σ αυτούς τους δρόμους σ αυτές τις γειτονιές τότες ανάβαμε τις φωτιές Γιάννη μου. Κάπου εδώ ήταν και το πατρικό μου σπίτι
Ακου και ένα πολύ ωραίο τραγούδι για το πως παίζανε τα παιδιά τότε...
23
ΙΟΥΝΗ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ ΑΝΑΒΑΜΕ ΦΩΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΑΠΟ ΈΠΑΙΝΌ 3 ΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ
...ΚΑΛΟ. ΚΑΤΕΒΕΝΑΜΕ ΣΤΟ ΓΙΑΛΟ ΜΕΤΡΟΥΣΑΜΕ 40 ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΥΜΑ
ΒΡΕΧΑΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ . ΠΑΙΡΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ....ΛΥΤΡΑ ΓΙΑ
ΝΑ ΤΗ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΛΑΔΑΚΙΑ ΛΥΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΝΕ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΤΑ..........ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ Ο -ΛΤΟΥΡΠΙΟΣ- ΤΑ ΑΣΠΡΟΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΑ
ΚΙΤΡΙΝΙΖΕΙ. ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΑ ΜΑΛΙΝΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ
ΧΡΑΜΙΑ ΝΑ ΤΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΙΑΖΙ ΟΛΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΠΡΟΤΟΥ ΤΑ
ΧΤΥΠΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΑΖΑΝ ΝΑΦΘΑΛΙΝΗ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ 24 ΙΟΥΝΗ ΑΝΟΙΓΑΜΕ
ΤΟΝ ΚΛΗΔΟΝΑ ΣΤΑ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ ΤΗ ΧΑΡΗ
ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΟΝ ΚΛΗΔΟΝΑ ΣΤΑ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΙ ΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΗ ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΑΡΕΙ τραγουδούσαμε μικροί μεγάλοι.
ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΟΝ ΚΛΗΔΟΝΑ ΣΤΑ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΙΟΥ ΤΗ ΧΑΡΗ ΚΙ ΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΗ ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΑΡΕΙ τραγουδούσαμε μικροί μεγάλοι.