Εφυγες Δελφινάκι μου κι έμεινα μονaχή μου
άμε παιδί μου στο καλό και άμε στην
ευχή μου.
Τριανταφυλλένια η σtράτα σου
κρινοσπαρμένοι οι δρόμοι
για χάρη σου ν ανθοβολούν και τα λιθάρια ακόμη
Τα δάκρυα μου να γενούν διαμάντια σ ότι αγγίζεις
και το ποτήρι της χαράς ποτέ να μη στραγγίζει
Να πίνεις και να ξεδυψάς και να ειν αυτό γεμάτο σα ναν η βρύση από ψηλά κι εσύ να σαι
από κάτω.